SZKOLNY PROJEKT MISYJNY – LIBERIA 2014
2014-07-23 09:50:05
TANECZNIE I ZABAWOWO
Ania, Klaudia, Mateusz biorą do ręki tamburyny i z radością wystukują rytm regionalnych piosenek śpiewanych na rozpaczacie dnia. Wszystkie melodie są nam już dobrze znane i wspólnie śpiewamy. Następnie według planu udajemy się z dziećmi do sal. Na lekcjach panuje chaos, uczniowie nie skupiają się na nauczycielu i zajęciach. Rozmawiają, żują gumę i chodzą po klasie oraz stroją sobie żarty z żaka próbującego prowadzić lekcje. Istnieje jednak nieliczna grupa, która notuje i włącza się w dyskusje z nauczycielem na dany temat. Dzisiaj przyszedł czas na zaprezentowanie nowego tańca „chocolate”. Nie zdziwił nas fakt, że dzieciaki szybko, już po pierwszym pokazie, załapały kroki. Widać, że taniec sprawia im wielką radość. Jest to bardzo żywy i aktywny naród, lubiący zabawę. Nie wstydząca się podrygują i poruszają biodrami do każdego dźwięku wpadającego w ucho i wychodzi im to w naprawdę świetny sposób. Jesteśmy trochę o to zazdrośni. Popołudniu w trakcie crazy games każda z grup prezentuje nowo nauczony i trenowany taniec. Stajemy na czele swoich grup i ile sił w biodrach przewodzimy grupami aby prezentowane ruchy wyszły jak najlepiej. Fr.Raphael razem z grupą wybranych animatorów z tak zwanej „grupy białej”, czyli neutralnej, oceniali nasze starania. Bardzo spodobała nam się zabawa w krzesła, która przypominała nam atrakcje z polskiego wesela. Kolejna gra polegała na przenoszeniu dziewcząt przez silnych chłopców z jednego końca boiska na drugie. Każda z grup aktywnie kibicuje swoim reprezentantom. Po zakończonym dniu na Holiday Camp’ie na rozluźnienie obserwujemy grę okolicznej młodzieży w koszykówkę. Porównujemy zawodników pod względem ich umiejętności takich jak: dryblowanie oraz gotowość do oddania decydującego o zwycięstwie swojej drużyny rzutu. Gra jest na bardzo wysokim poziomie, emocjonuje i może podobać się widzom. Po zakończonym meczu udajemy się na kolacje. Miłym zaskoczeniem pod koniec dnia jest dojrzałe, soczyste mango, które dzielimy pomiędzy siebie. Tym wyśmienitym akcentem kończymy kolejny dzień pobytu na czarnym ladzie – Afryce. Klaudia Pawelec
PROJEKTY MISYJNE WOLONTARIATU
