2010-07-09 18:06:39 ODNALEZIONE ZGUBY I DOTARCIE DO BIJSKA
Myślę, że był to bardzo mile spędzony czas: bezstresowy i sielankowy. Tylko spanie, jedzenie i dobra zabawa przy grach i rozmowie, a także rozmowy z ludźmi. Z peronu docieramy do oddalonego o 1 km od dworca (tak nam się wydaje z powodu niesamowitego ciężaru plecaków, przez które pękał nam kręgosłup i skóra na ramionach). Czekamy na księdza Andrzeja, który ma przyjechać po figurę Wspomożycielki,a którą wieziemy ze sobą wraz z częścią innego bagażu. Kiedy ksiądz Andrzej odjeżdża z Tomkiem odjeżdżają, pozostawiamy nasze plecaki wraz z czwórką seniorów, naszych kolegów, którzy byli w Nowosybirsku w ramach projektu Syberia 2008 Olą, Gosią, Jackiem i Wojtkiem. Sami udajemy się na zwiedzanie miasta. Nowosybirsk to stolica Syberii. Jest głównym węzłem komunikacji pomiędzy Rosją a Azją Środkową. Można to dostrzec obserwując samochody. Niektóre z nich mają kierownicę po lewej, a niektóre po prawej stronie. Zależy to czy pochodzą one z części Europejskiej czy Azjatyckiej. Spacerując ulicami Nowosybirska zauważamy ogromną różnicę pomiędzy Syberią postrzeganą przez świat jako odludne, zimne miejsce po którym biegają wygłodniałe niedźwiedzie, a jej rzeczywistym stanem. Miasto ma nieco odmienny klimat od stolic Europejskich, ale istnieje tu cywilizacja. Mijamy ogromne wieżowce, cerkwie, restauracje, docieramyna bazar. Z pewnością pobyt tam wzbudził ogromne emocje. Tyle kolorów, produktów, ludzi tworzyło niesamowity klimat. Najpiękniej prezentują się owoce, błyszczące, idealnie poukładane na straganach. Dużo gorzej jest z mięsem. Ono budzi przede wszystkim odrazę. Leży na gorących od słońca blachach lub wisina budzących przerażenie hakach. Na około latają muchy. Ludzie w pokrwawionych fartuchach z siekierami w rękach oferują swą pomoc przy wyborze odpowiedniego języka krowiego lub kurzej wątroby. Opuszczając to dość paskudne miejsce udajemy się na stadion Spartaka Nowosybirsk. Jego nowoczesność i wielkość kierują naszą uwagę na nowopowstający stadion we Wrocławiu.Stamtąd parkiem idziemy obejrzeć Nowosybirską operę oraz monumentalny pomnik Lenina. Tutejsze parki prezentują się bardzo pozytywnie. Pomiędzy drzewami kryje się wesołe miasteczko, a kawałek dalej scena i budki z popcornem i lodami. Dzisiaj w Rosji obchodzony jest dzień Iwana Kupały. W dniu tym panuje tradycja polewania się wodą, odpowiednik naszego śmigusa - dyngusa więc zarówno przy placu przed operą jak i kolo fontanny zostajemy oblani, przez młodych chłopaków, wodą i przemoczeni do suchej nitki. Ostatnią turystyczną atrakcją jest kaplica św. Mikołaja. Wybudowana przez cara Mikołaja II w celu uczczenia 300-lecia dynastii Romanowów w 1915 roku. Znajduje się ona w domniemanym centralnym punkcie Rosji. Wracając zatrzymujemy się w pobliskim barze żeby zjeść tradycyjne Rosyjskie pierożki z kapustą i mięsem przyrządzone przez Górgórów. Są naprawdę wyśmienite. Wszyscy się zajadają. Po obiedzie ksiądz zabieranas jeszcze na lody. Jeszcze tylko na chwilkę wstępujemy do KFC i udajemy się z powrotem na dworzec. Około godziny 15.00. biegniemy z kamerą na peron, aby przywitać nasze zguby Julyję i Magdę M.Po chwili ciągle niepewnego oczekiwania pojawiają się dziewczyny. Wszyscy ponownie jesteśmy razem. Jak się dowiadujemy ich droga nieco się wydłużyła i pociągnęła za sobą konsekwencje finansowe.Aby dotrzeć do Nowosybirska musiały jechać przez Iszym ponosząc dodatkowe koszty3000 rubli.W ich wspomnieniach pojawia się refleksja: bardzo duża troski ludzi oraz wielka lekcją życia. Jak się dowiadujemy dziewczyny wbiegając na peron spóźniły się o przysłowiową sekundę. Zobaczyły odjeżdżający pociąg. Ich szczęściem było posiadanie paszportów i pieniędzy. Po kilku godzinach oczekiwań wsiadamy do pociągu, który wiezie nas do Bijska. Spędzamy w nim całą noc. Prawie nikt nie śpi. Wszyscy jedzą ostatki mięsa i dzielą się wrażeniami. Jutro będziemy już na miejscu. Na Syberii w Bijsku.
