SZKOLNY PROJEKT GHANA 2006 - DZIENNIK Z WYPRAWY
2006-07-19 15:17:00
OD BISKUPA DO DZIECI
W trakcie spotkania mieliśmy również okazję zadawać Ekscelencji pytania. Jedno z nich, postawione przez Bartka, dotyczyło największych problemów tutejszej młodzieży. W odpowiedzi usłyszeliśmy, że boryka się ona z ogromnym bezrobociem, oraz brakiem powszechnego dostępu do nauki. Także wielkim zagrożeniem są liczne sekty. To wiąże się z bardzo niskim wykształceniem, jak i mocną podatnością religijną. Na zakończenie naszego spotkania z biskupem zrobiliśmy jeszcze wspólne, pamiątkowe zdjęcie, żegnając się bardzo ciepło i radośnie. Zrobił on na nas pozytywne wrażenie. Jego otwartość oraz życzliwość, a także brak pomiędzy nami jakiegokolwiek dystansu, zawsze pozostaną w naszej pamięci.
Na obiad powróciliśmy o godz, 12.30. Po półtora godzinnym odpoczynku wyruszyliśmy naszym busem do pracy w Oratorium. Cześć z nas wysiadła w Otomasi, gdzie już gościliśmy w niedzielę. Inni pojechali z koadiutorem Obolo (tj. Michaelem) do kolejnej wsi Adentia. Wjeżdżając objechaliśmy najpierw całą wioskę, aby sygnałem klaksonu zawiadomić dzieci o naszym przyjeździe. Jak się okazało nie trzeba było długo czekać, ponieważ dzieciaki natychmiast przybiegły na boisko przy kościele. Nasze spotkanie zaczęło się bardzo spontanicznie. Obolo wyciągnął piłki, a my rozpoczęliśmy animować różne zabawy. Dzieci bardzo chętnie, z ogromnym zapałem i radością, w nich uczestniczyły. Nawet nie spostrzegliśmy jak upłynęły 3 godziny. Jak się potem okazało było to pierwsze doświadczenie oratorium w tej wsi. Jeden z misjonarzy mówił, że z każdym kolejnym dniem dzieci będzie przybywać, a dziś mogło ich być blisko 150. Kiedy wsiedliśmy już do auta, chcąc wracać na miejsce noclegu, zauważyliśmy że jest ono otoczone dziećmi. Nie mogliśmy ruszyć. One natomiast podskakiwały i wyciągały rączki. Powiedzieliśmy, że jutro wrócimy. Dzieci biegły jeszcze przez kilkadziesiąt metrów za wolną jadącym samochodem. Po raz kolejny zrozumieliśmy, że jesteśmy im bardzo potrzebni.
Po powrocie odczuliśmy duże zmęczenie. Byliśmy jednak bardzo szczęśliwi.
Kolacja pokrzepiła nasze siły. Czysty, bez żadnych dodatków ryż, sprawił dziewczynom niesamowitą radość. Niektóre, aż trzykrotnie podchodziły po dokładkę. Na zakończenie dnia udaliśmy się jeszcze na wieczorną młodzieżową Mszę do kościoła parafialnego w Otomasi. Przewodniczył jej ks. Piotr, a licznie zebrana młodzież, jak zawsze z zaangażowaniem brała w niej udział. Niekrótkie kazanie zachęciło do wiary w działanie łaski Bożej w naszym życiu.
Śpiew, bębny oraz widoczne rozmodlenie ponownie stworzyły niepowtarzalny klimat życia tutejszego Kościoła. Dzień zakończyliśmy z Bogiem, któremu zawierzyliśmy dalsze dni naszego pobytu w Ghanie.
PROJEKTY MISYJNE WOLONTARIATU
